Uitzending Gemist

De bus

Of je nu over de Pakistaans-Afghaanse grens rijdt of op lijn 119 richting het Noord-Brabantse Klundert zit, iedere chauffeur komt wel eens hobbels op de weg tegen. Of je nu over de Pakistaans-Afghaanse grens rijdt of op lijn 119 richting het Noord-Brabantse Klundert zit, iedere chauffeur komt wel eens hobbels op de weg tegen. Busbewaker John uit Breda moet op vrijdagavond de beschonken plaatselijke plattelandsjeugd koest houden, maar dat lijkt mee te vallen als je het vergelijkt met de dodenrit die chauffeur Arif in Pakistan iedere dag maakt. Als je van Peshawar in Pakistan naar Afghanistan wilt, moet je in de bus stappen bij Arif. Hij brengt je door de woeste, door stammen beheerste bergen naar Landi Kotal. Veel passagiers bidden voor een veilige rit als de remmen het weer eens dreigen te begeven of als Arif bij pech eigenhandig zijn bus moet repareren in de berm terwijl de stoffige weg op zijn luchtwegen slaat. Ondertussen is Arif al blij als zijn bus niet vanuit de bergen door de Taliban beschoten wordt. Een stressvolle rit dus, en om de druk van de ketel te halen mag Arif halverwege de rit graag een jointje opsteken achter het stuur. Het mag dan een ruig ritje zijn, maar Arif hééft tenminste een bus. Dat is meer dan chauffeur Moussa uit het Burkinese stadje Tougan kan zeggen. De aftandse bussen waar ze daar op rijden gaan vaak niet langer dan een jaartje mee. Daarom zet hij tegenwoordig een vrachtwagen in voor personenvervoer. Als voertuig nét wat robuuster, maar wel een stuk minder comfortabel voor de reizigers:

Bron: VPRO