Uitzending Gemist

Peter Faber

Op school kreeg hij te horen: 'Faber, jij komt uit Amsterdam-Noord, en daar is nog nooit iets goeds vandaan gekomen. In Amsterdam-Noord stonden vroeger de galgen, Faber, en die stonden daar niet voor niks. Faber, jij bent niks, jij kan niks en jij wordt niks!' Dat pakte gelukkig anders uit: film, theater en televisie werd de wereld van acteur Peter Faber (1943). Maar al vanaf zijn kindertijd ziet hij hoe relatief geluk en hoe vluchtig roem kan zijn. Met zijn Peter Faber Stichting probeert hij jongeren en jongvolwassenen iets te geven wat hij zelf in zijn jeugd heeft gemist: zelfvertrouwen, het besef dat je meer kunt dan je denkt. Hij leerde hoe je destructieve energie kunt ombuigen in creatieve energie, iets wat hij nu probeert door te geven aan gedetineerden. Dat heeft niets te maken met een beter mens worden, maar Faber is ervan overtuigd dat ieder mens een talent heeft en iets te geven heeft. Soms duurt het lang voordat je bij die energie kunt komen, maar volgens hem heeft iedereen het in zich. God is de energie die alles mogelijk maakt. Het goddelijke bestaat niet, maar ontstaat. En het spreekt uit daden. Zijn eigen geboorte vindt hij wat dat betreft een metafoor: in een dood en verderf zaaiende oorlog werd hij in een Duitse schuilkelder verwekt door een Nederlandse man en een Duitse vrouw. Voor Peter Faber is het leven heilig: 'Alleen voor het leven zelf mag je op je knieën - het liefst vijf keer per dag net als de moslims - en verder nergens voor. Het leven verdient je diepste respect. Dat mag je nooit pijn doen of beschadigen, om welke reden of in dienst van welk verhaal, welke politieke ideologie of religie ook.'

Bron: KRO-NCRV