Gezichten van dementie begon als een eerbetoon aan de overleden moeder van Herman van Hoogdalem. Van Hoogdalem schildert voor het project de wanhoop, het lijden en de berusting van de dementerenden. Gijs Wanders spreekt met de familie van de geportretteerden over hun pijn, onmacht, maar ook mooie momenten en confronteert hen met het geschilderde portret.