Mevrouw Chaman, echtgenote en moeder van twee kinderen, heeft al enkele jaren een beschadigd hart. Haar hart functioneert maar voor 50%. De vele plannen die het gezin had, zoals samen op reis naar India, hun land van oorsprong, maar ook remigreren naar Suriname gaan niet meer door. Maar ook gewoon een dagje gezellig uit, bij familie en vrienden, winkelen, een etentje, verjaardag of trouwerij gaan niet meer. Mevrouw Chaman heeft haar hele leven hard gewerkt om bijvoorbeeld de studie van haar kinderen te kunnen betalen. Als ze afgestudeerd en zelfstandig zouden zijn, dan zou er voor mevrouw Chaman, ruimte vrijkomen voor haar eigen verlangens. De beperkingen waarmee het gezin zich nu geconfronteerd weet, brengt stil verdriet met zich mee, vooral bij de kinderen die nog zoveel voor hun ouders hadden willen terugdoen. Waarom dit lijden, vragen zij zich af?