Ramesh Ramkhelawan is zorgbehoevend, maar kan zelfstandig in zijn oude vertrouwde woonomgeving blijven wonen omdat zijn jongere zus hem elke dag komt helpen bij schoonmaken, de was, boodschappen, medicijnen toedienen, koken e.d. Ramesh heeft geluk, want de zorg die hij van zijn zus krijgt, lijkt helemaal afgestemd te zijn op zijn persoonlijke situatie. Zijn zus begrijpt precies wat goed is voor hem en waardoor hij zich goed voelt. Maar het aantal mantelzorgverleners onder Hindoes neemt sterk af. Een ieder die tijd over heeft, kiest voor een betaalde baan in de reguliere sector. Veel zorgbehoevenden missen de kwaliteit van leven die de heer Ramesh heeft. Hoe maken we mantelzorg aantrekkelijk voor potentiële zorgverleners onder Hindoes?