Ons leven bestaat uit een rommelig geheel van voornamelijk auditieve en visuele impulsen. Mobiele telefoons, verkeer, radio, tv, mensen: allemaal hebben ze ons dag en nacht iets te melden. Als dat een keer ophoudt, dan is het onze eigen geest die voor het interne lawaai zorgt in de vorm van aanhoudende gedachten, zorgen, stress, ergernissen, etcetera. Het hindoeïsme pleit juist voor een leefstijl die structureel momenten van alleen zijn, stilte en gedachteloosheid kent. De momenten van stilte zijn processen die bijdragen aan succes en slagen. Hoe wordt het duidelijk dat stilte en leegte, niets met eenzaamheid of angst te maken heeft, maar met contact maken met jezelf?