Op drift. Dat is de maatschappij. Althans, volgens Javier Guzman. En hij kan het weten. Zelf was hij het ook jarenlang. Op drift. Hij leefde op drift. Hij liep op drift. Hij dronk op drift. En net nu het beter gaat met Javier, gaat het mis met de maatschappij. Lijkt de samenleving niet meer samen te willen leven. Iedereen is tegen iedereen. Aan het schreeuwen. Aan het roepen. Aan het gillen. Op straat, in de winkel, op internet, in de Tweede Kamer. En niemand die nog luistert.