Een groep van vijftien zeer diverse mensen, de pioniers van onze tijd, zeggen hun huidige leven vaarwell. Een jaar lang bouwen ze aan een compleet nieuw bestaan, een nieuwe gemeenschap en ze beginnen met bijna niets! Alles wat ze hebben, is een kale loods op een onbewerkt stuk land, een bescheiden veestapel, een aansluiting voor water en elektriciteit, een telefoon en een geldbedrag in cash om hun leefomgeving op te bouwen en de eerste maanden te overleven.
Vanaf het allereerste moment komen de inwoners van Utopia er ook achter dat de weg naar hun ideale leven begint met overleven. Er is tenslotte nog vrijwel niets! Hoe gaan ze slapen? Er zijn geen bedden. Wat gaan ze eten? En hoe gaan ze uberhaupt eten klaar maken, want er is geen keuken. Moet er geen WC komen en hoe gaan ze zich wassen? En: hoe blijven ze warm? Allemaal essentiele vragen waar direct antwoord op moet komen.
Geen regels en wetten
Een nieuwe ideale samenleving opbouwen gaat niet zonder slag of stoot. Hiervoor zullen veel keuzes gemaakt moeten worden die flinke consequenties hebben voor de toekomst en bepalend zijn voor het verloop van Utopia. Keuzes die in onderling overleg gemaakt zullen moeten worden. En dat is nog best lastig op een plek waar geen regels, geen wetten en geen machtsverhoudingen zijn. Het is aan de inwoners om daar samen uit te komen. Wijzen ze een leider aan? Gaan ze een lijst met huisregels opstellen of mag je gewoon doen waar je zelf zin in hebt? De inwoners bepalen het zelf, maar niet iedereen denkt hier ongetwijfeld hetzelfde over.